Το κοιλιακό φούσκωμα είναι συνήθως σύμπτωμα συσσώρευσης αερίων στο στομάχι ή στα έντερα και μπορεί μερικές φορές να συνοδεύεται από έντονο πόνο. Η αντιμετώπιση και επίλυση αυτού του προβλήματος μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική βελτίωση της ποιότητας ζωής.

Φουσκωμένη κοιλιά: ποιες είναι οι αιτίες;

Το αίσθημα της πρησμένης και διογκωμένης κοιλιάς είναι αρκετά συνηθισμένο, επηρεάζοντας περίπου 2-3 άτομα στα 10, ανεξαρτήτως ηλικίας. Πολλοί περιγράφουν αυτό το φούσκωμα σαν να έχουν ένα «μπαλόνι» στην κοιλιά τους ή αναφέρουν ότι έχουν ένα «φλεγμονώδες έντερο».

Αυτές οι εκφράσεις αναφέρονται γενικά σε δύο διαφορετικές καταστάσεις κοιλιακού φουσκώματος: το προσωρινό φούσκωμα, το οποίο εμφανίζεται μετά από μεγάλα γεύματα και συνήθως υποχωρεί αυθόρμητα χωρίς να χρειάζεται κάποια ειδική παρέμβαση, και το χρόνιο φούσκωμα, κατά το οποίο το φούσκωμα γίνεται μια επίμονη και ενοχλητική, μερικές φορές επώδυνη, ενόχληση που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την καθημερινή ζωή του πάσχοντος.

Τα αίτια του φουσκώματος και της κοιλιακής διάτασης είναι συχνά πολλαπλά και πολύπλοκα. Εκτός από την υπερβολική πρόσληψη τροφής, μερικοί από τους κύριους λόγους για τους οποίους μπορεί κάποιος να εμφανίσει κοιλιακό φούσκωμα είναι:

• απώλεια τόνου στους μύες του κοιλιακού τοιχώματος
  
• σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (IBS), το οποίο επηρεάζει σχεδόν 1 στις 4 γυναίκες
  
• δυσκοιλιότητα, η οποία είναι η πιο κοινή αιτία
  
• δυσανεξία στη λακτόζη, τη φρουκτόζη ή άλλους υδατάνθρακες
  
• κοιλιοκάκη
  
• παγκρεατική ανεπάρκεια
  
• γαστροπάρεση
  
• βακτηριακή υπερανάπτυξη στο λεπτό έντερο
  
• ασκίτης
  
• Υποθυρεοειδισμός
  
• ορισμένοι γυναικολογικοί και γαστρεντερικοί καρκίνοι.
• Η δυσκοιλιότητα, η βακτηριακή υπερανάπτυξη και οι δυσανεξίες σε υδατάνθρακες, όπως η λακτόζη και η φρουκτόζη, συγκαταλέγονται μεταξύ των αιτιών που σχετίζονται συχνότερα με το χρόνιο κοιλιακό φούσκωμα.

Κοιλιακό φούσκωμα: θεραπείες
Για να μειωθεί το κοιλιακό φούσκωμα, είναι σημαντικό να εντοπιστούν οι γνωστές αιτίες, δηλαδή εκείνες που σχετίζονται σαφώς με τη διαταραχή. Για παράδειγμα, αν πρόκειται για ήπια δυσκοιλιότητα, μπορεί να είναι χρήσιμη η υιοθέτηση μιας διατροφής πλούσιας σε φυτικές ίνες, η αύξηση της πρόσληψης νερού και η τακτική άσκηση. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι μετά την κατανάλωση τροφών πλούσιων σε φυτικές ίνες, είναι απαραίτητο να πίνετε επαρκή ποσότητα νερού.

Εάν υπάρχει υποψία τροφικής δυσανεξίας, μια απλή και χαμηλού κόστους μέθοδος εντοπισμού των τροφών που προκαλούν φούσκωμα είναι να ακολουθήσετε μια δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε FODMAP για διάστημα δύο εβδομάδων. Η δίαιτα αυτή περιορίζει την πρόσληψη συγκεκριμένων στοιχείων σε ορισμένα τρόφιμα που μπορεί να συμβάλλουν στην υπερβολική παραγωγή αερίων και στα συναφή συμπτώματα.

Στη δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε FODMAP,  είναι απαραίτητο να εξαλειφθούν για μικρό χρονικό διάστημα το σιτάρι, τα κρεμμύδια, το σκόρδο, τα όσπρια και τα φασόλια, καθώς περιέχουν ολιγοσακχαρίτες.
Η λακτόζη και τα παράγωγά της, συμπεριλαμβανομένου του παγωτού, καθώς περιέχουν δισακχαρίτες.
Φρουκτόζη, που βρίσκεται στα φρούτα, το μέλι και ιδιαίτερα στα μήλα και τα αχλάδια, καθώς είναι μονοσακχαρίτες.
Βερίκοκα, ροδάκινα, νεκταρίνια (νεκταρίνια), δαμάσκηνα, κουνουπίδια, καραμέλες και τσίχλες, καθώς περιέχουν πολυόλες.
Μόλις τελειώσει η περίοδος αποβολής, μπορεί κανείς να αρχίσει να επαναφέρει σιγά-σιγά στη διατροφή του αυτά τα τρόφιμα, ένα προς ένα, για να εντοπίσει εύκολα ποια ή ποια από αυτά πυροδοτούν το φούσκωμα.

Παρόλο που η δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε FODMAP μπορεί να προσφέρει μια γρήγορη λύση στα συμπτώματα, είναι επίσης ζωτικής σημασίας να κατανοηθούν οι αιτίες του φουσκώματος και να αντιμετωπιστούν σωστά.