Στα άνυδρα υψίπεδα κοντά στην πόλη Βερζέζ στη νότια Γαλλία, κάτω από ένα μικρό πέτρινο σπίτι υπάρχει μια αντλία που μέχρι πριν από λίγους μήνες έφτανε ως τα 159 μέτρα κάτω από το έδαφος για να αντλήσει νερό για ένα από τα πιο γνωστά μεταλλικά νερά στον κόσμο: το Perrier.
Το Perrier είναι μια μάρκα αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων. Τα πράσινα μπουκάλια σε σχήμα αχλαδιού βρίσκονται σε τραπέζια αιθουσών συνεδριάσεων και σε εστιατόρια υψηλής ποιότητας από τη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο μέχρι το Χονγκ Κονγκ.
Όπως μεταδίδει το Bloomberg, μετά από τις έντονες φετινές βροχοπτώσεις, το νερό στο πηγάδι – ένα από τα επτά που χρησιμοποιούνται για το Perrier – εμφάνισε ίχνη κολοβακτηριδίων, με αποτέλεσμα το πηγάδι να βγει εκτός λειτουργίας τον Απρίλιο και να καταστραφούν περισσότερες από δύο εκατομμύρια φιάλες.
Νωρίτερα τον ίδιο μήνα, διέρρευσε στα γαλλικά μέσα ενημέρωσης αναφορά ρυθμιστικής αρχής η οποία υποστήριζε ότι ίχνη φυτοφαρμάκων που είχαν απαγορευτεί πριν από δύο δεκαετίες και συνδέονται με την εμφάνιση καρκίνου εντοπίστηκαν στο νερό που χρησιμοποιείται για το Perrier.
Τον Σεπτέμβριο, η ελβετική Nestlé, ιδιοκτήτρια της μάρκας, συμφώνησε να πληρώσει 2 εκατ. ευρώ για τον διακανονισμό κατηγοριών περί απάτης. Σύμφωνα με τις κατηγορίες, η Nestle φίλτραρε το νερό της με μεθόδους που στη Γαλλία είναι παράνομες για μεταλλικά νερά που υποτίθεται ότι είναι φυσικά. Η εταιρεία έχει πλέον δεχθεί μήνυση από την ομάδα για τα δικαιώματα των καταναλωτών Foodwatch, η οποία ισχυρίζεται ότι ο διακανονισμός είναι πολύ ευνοϊκός και της επιτρέπει ουσιαστικά να «θάψει την υπόθεση».
Όπως αναφέρει το Bloomberg η Nestlé Waters France αρνήθηκε να σχολιάσει τη μήνυση, αλλά επιβεβαίωσε ότι η ασφάλεια και η ποιότητα του Perrier είναι εγγυημένες.
Περισσότερες από τρεις δεκαετίες μετά την ανάκληση φιαλών Perrier το 1990, όταν η ανίχνευση πολύ μικρών ποσοτήτων βενζολίου οδήγησε στην απομάκρυνση 160 εκατομμυρίων φιαλών μεταλλικού νερού από τα ράφια σε 120 χώρες, η Perrier είναι ξανά αντιμέτωπη με ένα μεγάλο σκάνδαλο.
«Αυτό σαφώς δεν είναι ένα βιώσιμο μοντέλο», δήλωσε στο Bloomberg η Τερές Κάρλσον, τεχνική σύμβουλος στο IPEN, δίκτυο που παρέχει πληροφορίες για χημικά και απόβλητα. «Όχι μόνο η Nestlé παίρνει νερό από περιοχές που έχουν πληγεί από την ξηρασία αλλά το συσκευάζει σε πλαστικά μπουκάλια που έχουν παραχθεί από ορυκτά καύσιμα, μπουκάλια που μπορούν από μόνα τους να περιέχουν ένα ευρύ φάσμα τοξικών χημικών ουσιών, τις οποίες στη συνέχεια μεταφέρουν σε μεγάλες αποστάσεις χρησιμοποιώντας ακόμη περισσότερα ορυκτά καύσιμα».
Η Nestlé δεν είναι ο μόνος όμιλος στην αγορά νερού που αντιμετωπίζει προβλήματα. Αν και η ανταγωνίστρια Danone η οποία κατέχει εμπορικά σήματα όπως η Evian και η Volvic, αντλεί το νερό της από τις Άλπεις και στην περιοχή της Ωβέρνης της Γαλλίας, όπου οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής δεν είναι τόσο έντονες, έχει αντιμετωπίσει αγωγές στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ για ρύπανση και προβολή ψευδοοικολογικής ταυτότητας.
