«Δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ανέφερε ο πρώην πρόεδρος του κόμματος.
Είναι κάτι το οποίο εφαρμόζω με επιτυχία εδώ και δέκα χρόνια στο πανεπιστήμιο που είμαι διευθυντής, του πιο δημοφιλούς προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών στην ενέργεια, ένα αγγλόφωνο πρόγραμμα το οποίο παίρνει υποτροφίες από κορυφαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, με κριτήρια τις επιδόσεις και κοινωνικά κριτήρια και έτσι έχουμε στο τέλος κάθε χρόνου επιχειρήσεις να επιβραβεύουν τις πραγματικές επιδόσεις και την αριστεία, όχι την ψευδεπίγραφη αριστεία των δήθεν αρίστων, του νεποτισμού και της οικογενειοκρατίας, αλλά απλά παιδιά του καθημερινού μόχθου που παίρνουν μια επιβράβευση για τις επιδόσεις τους και τον κόπο τους.
Σας λέω ένα απλό παράδειγμα: Πώς μπορεί το επιχειρείν να επιβραβεύσει τις επιδόσεις και τη δουλειά και τον κόπο και τον μόχθο και τον ιδρώτα;
Επειδή όμως με ρωτάτε και για το κόμμα;
Πριν από λίγο συναντήθηκα με τους απεργούς του Κόκκινου και της Αυγής, με τους οποίους συναντήθηκα και την προηγούμενη εβδομάδα στα γραφεία του Κόκκινου και τους κατέθεσα ένα αναλυτικό πλάνο για τη βιωσιμότητα, την αναδιάρθρωση και τη διάσωση δύο εμβληματικών σταθμών του ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα του προοδευτικού κόσμου, που είναι ντροπή, που είναι κλειστοί και απλήρωτοι οι εργαζόμενοί τους και μεταξύ άλλων τους ρώτησα εάν θα έβλεπαν ενδεχομένως και τη συμμετοχή ιδιωτών στην αναδιάρθρωση και τη διάσωση, μαζί με όλα τα υπόλοιπα που κατέθεσαν σαν πλάνο και οι άνθρωποι, βεβαίως, το ακούν.
Άρα λοιπόν, προς Θεού, δεν δαιμονοποιούμε τίποτα.
Απλά δεν βάζω το επιχειρείν πριν από οτιδήποτε άλλο, κάτι το οποίο κάποιοι άλλοι ευαγγελίζονται στρεβλά».
«Δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ανέφερε ο πρώην πρόεδρος του κόμματος.
Είναι κάτι το οποίο εφαρμόζω με επιτυχία εδώ και δέκα χρόνια στο πανεπιστήμιο που είμαι διευθυντής, του πιο δημοφιλούς προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών στην ενέργεια, ένα αγγλόφωνο πρόγραμμα το οποίο παίρνει υποτροφίες από κορυφαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, με κριτήρια τις επιδόσεις και κοινωνικά κριτήρια και έτσι έχουμε στο τέλος κάθε χρόνου επιχειρήσεις να επιβραβεύουν τις πραγματικές επιδόσεις και την αριστεία, όχι την ψευδεπίγραφη αριστεία των δήθεν αρίστων, του νεποτισμού και της οικογενειοκρατίας, αλλά απλά παιδιά του καθημερινού μόχθου που παίρνουν μια επιβράβευση για τις επιδόσεις τους και τον κόπο τους.
Σας λέω ένα απλό παράδειγμα: Πώς μπορεί το επιχειρείν να επιβραβεύσει τις επιδόσεις και τη δουλειά και τον κόπο και τον μόχθο και τον ιδρώτα;
Επειδή όμως με ρωτάτε και για το κόμμα;
Πριν από λίγο συναντήθηκα με τους απεργούς του Κόκκινου και της Αυγής, με τους οποίους συναντήθηκα και την προηγούμενη εβδομάδα στα γραφεία του Κόκκινου και τους κατέθεσα ένα αναλυτικό πλάνο για τη βιωσιμότητα, την αναδιάρθρωση και τη διάσωση δύο εμβληματικών σταθμών του ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα του προοδευτικού κόσμου, που είναι ντροπή, που είναι κλειστοί και απλήρωτοι οι εργαζόμενοί τους και μεταξύ άλλων τους ρώτησα εάν θα έβλεπαν ενδεχομένως και τη συμμετοχή ιδιωτών στην αναδιάρθρωση και τη διάσωση, μαζί με όλα τα υπόλοιπα που κατέθεσαν σαν πλάνο και οι άνθρωποι, βεβαίως, το ακούν.
Άρα λοιπόν, προς Θεού, δεν δαιμονοποιούμε τίποτα.
Απλά δεν βάζω το επιχειρείν πριν από οτιδήποτε άλλο, κάτι το οποίο κάποιοι άλλοι ευαγγελίζονται στρεβλά».
