Σκέψου να σου ζήταγε κάποιος να κάνεις μια λίστα με τους φίλους σου. Όχι αυτούς που έχεις στο Facebook ή στο Twitter. Αυτούς που θεωρείς πραγματικούς φίλους. Μετά σκέψου να ζητάγαμε από αυτούς που έβαλες στην λίστα σου, να φτιάξουν τις δικές τους λίστες φίλων. Σε πόσες, άραγε, θα ήσουν μέσα; Μάλλον σε λίγες. Οι λόγοι είναι πολλοί. Ο κυριότερος; Η έννοια του «φίλου» ορίζεται με διαφορετικό τρόπο για κάθε άνθρωπο.
Ανεξάρτητα από το πως ορίζεις τον «φίλο», σύμφωνα με τον ανθρωπολόγο, Robin Dunbar, δεν έχεις τον χρόνο για να διαθέτεις… δεκάδες πραγματικούς φίλους. Εξαιτίας αυτού του δεδομένου, δημιουργούμε διαφορετικά στρώματα φίλων. Έχουμε ένα ή δύο ανθρώπους πους τους θεωρούμε στενούς φίλους, καμιά δεκαριά που τους θεωρούμε φίλους με την ευρύτερη έννοια και συναναστρεφόμαστε συχνά μαζί τους, ενώ τέλος έχουμε όλα τα υπόλοιπα άτομα με τα οποία έχουμε μια φιλική επαφή αλλά δεν είναι πραγματικοί φίλοι μας (όχι όσο είναι αυτοί στις άλλες κατηγορίες δηλαδή). Στο κύκλο σου, μπορεί να έχεις συνολικά 150 άτομα για παράδειγμα. Είναι όλοι στενοί φίλοι; Όχι προφανώς.
Το έχω «φιλική επαφή» με κάποιον, και το είμαι «φίλος» με κάποιον είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Όπως εξηγεί ο Robin Dunbar, στόχος σου δεν πρέπει να είναι να έχεις αμέτρητους φίλους. Άλλωστε, πολλά από τα άτομα που έχεις βάλεις στην δική σου φιλική λίστα όπως λέγαμε, μάλλον δεν σε βάζουν στην δική τους αντίστοιχη λίστα. Στόχος σου λοιπόν πρέπει να είναι μια μικρή ομάδα με 4-5 φίλους. Τους οποίους θα νιώθεις κοντά σου, και αυτοί το ίδιο για εσένα.
Δεν είναι κακό να έχεις και πιο επιφανειακές σχέσεις, με ανθρώπους που έχεις κοινά ενδιαφέροντα και είναι γενικά διασκεδαστικοί. Αλλά θα πρέπει να ξέρεις ότι λίγα άτομα θα είναι δίπλα σου, όταν πραγματικά τα χρειαστείς. Αυτοί είναι οι 4-5 φίλοι που λέγαμε.
Δες τον δικό σου φιλικό κύκλο. Με πόσους από αυτούς τους ανθρώπους θα ένιωθες άνετα να τους καλέσεις ένα βράδυ, και να μοιραστείς μαζί τους ένα πρόβλημα που σε απασχολεί;
