Το σχετικό άρθρο υπογράφει ο Κων/νος Κυρίμης, ερευνητής σε θέματα σχετικά με τις οχυρώσεις και την παθητική αεράμυνα του Β′ Παγκοσμίου στην Αττική και συγγραφέας, μεταξύ άλλων, του βιβλίου «Υπόγειες ναυτικές οχυρώσεις στην Αττική (1936-44)» υπό την αιγίδα του Ελληνικού Ινστιτούτου Ναυτικής Ιστορίας. Μεταξύ άλλων, το βιβλίο πραγματευόταν την ιστορία του Βόρειου Οχυρού Αίγινας (BOA), που κατασκευάστηκε από την Ανωτέρα Διοίκηση Παρακτίου Αμύνης του Πολεμικού Ναυτικού, μεταξύ 1936-40. Σκοπός του οχυρού, ήταν ο έλεγχος των θαλασσίων διόδων του Αργοσαρωνικού. Κυριότερο οπλικό σύστημά του ήταν 4 γιγαντιαία πυροβόλα των 305 χιλιοστών, επί δύο δίδυμων πύργων, οι οποίοι προέρχονταν από το παροπλισμένο θωρηκτό ΛΗΜΝΟΣ. Τοποθετημένοι στο βουνό του Τούρλου, οι δύο πύργοι αποτελούσαν θανάσιμο κίνδυνο για οποιονδήποτε αποτολμούσε να προσεγγίσει την Αττική ακτή.
Η αφαίρεση και μεταφορά των πυροβόλων αποτέλεσε από μόνη της έναν άθλο: Τα πυροβόλα των 305 χιλιοστών ξεφορτώθηκαν σε προβλήτα της περιοχής και, όπως έδειξε η σχετική έρευνα από τον κ. Κυρίμη και τον Αιγινήτη ερευνητή Γεώργιο Καρύδη, ανοίχτηκε χωματόδρομος περίπου 2,5 χλμ για να μεταφερθούν στον προορισμό τους- με συνυπολογιζόμενο ένα ακόμη χλμ που διανοίχθηκε ως το Κέντρο Διεύθυνσης Βολής των πυροβόλων.
Δείτε βίντεο με την ιστορία του οχυρού και πλούσιο υλικό από το Ελληνικό Ινστιτούτο Ναυτικής Ιστορίας ΕΛΙΝΙΣ.
